MADDE 15 KÖY

Köylü memleketimizin efendisidir. Tarım hizmetleri zahmetli ve fedakarlık isteyen işler olduğu kadar; tarım ürünleri de iktisadi gelişme seviyesi ne olursa olsun toplumun zaruri ihtiyaç maddeleridir. Köylümüz sosyal yapımızın ana istikrar unsurudur. Tarım üretimi ise iktisadî gelişmenin, özellikle sanayi sektörünün başlıca kaynağıdır. Türkiye su, toprak ve iklim şartları itibariyle mevcut üretime göre çok daha fazla üretimin yapılabileceği bir potansiyele sahiptir. Halen nüfusumuzun yarısı tarımla iştigal etmektedir. Milli gelirin dağılışı bakımından şehirlerde ve köylerde yaşayanlar arasında büyük fark görülmektedir. Başta tarımın mekanizasyonu olmak üzere, muhtelif sebeplerle köyden şehire göçün önümüzdeki yıllar boyunca devam edeceği muhakkaktır. Bu bakımdan tarım sektöründe hızlı bir gelişmenin sağlanabilmesi için ilkeler aşağıda belirtilmiştir: Başta yol, su, elektrik olmak üzere, köy ve şehir arasındaki altyapı ve medenî imkan farklılıkları giderilmelidir. Tarım ve tarıma dayalı sanayi ilişkileri üretim ve pazarlama zinciri içinde bir bütün olarak ele alınmalıdır. Ormanlarımızda modern işletmecilik esasları uygulanması, orman ile orman köylüsü arasında iktisadî ilişkileri güçlendirecek tedbirlerin alınması gerekmektedir. Hayvancılığın ve buna dayalı et, süt ve diğer ürünler sanayi ile su ürünlerinin her yönüyle geliştirilmesi zorunludur. Tohumculuğun geliştirilmesi için gerekli bütün tedbirler ve teşvikler alınmalıdır. Gübre, tarım alet ve makinaları sanayi ve tarımsal ilaçlar konusunda yatırımlar teşvik edilmelidir. Yeraltı ve yerüstü sulama faaliyetleri hızlandırılmalıdır. Tarım ürünlerinde kalite ıslahı, standardizasyon ve ambalajlama konularına büyük önem verilmelidir. Üretimin verimli bir şekilde yapılabilmesi için krediler yeterli seviyeye getirilmeli, teminat sistemi makûl esaslara bağlanmalı ve kolaylaştırılmalı; tazım ürünlerinin en iyi şekilde değerlendirilmesi için kredi ve pazarlama desteği sağlanmalıdır. Tarımda teknolojik gelişmenin ve iktisadi verimliğin dikkate alınarak, çiftçi ailesi gelirinin aile başına ortalama milli gelir seviyesine yükseltilmesini öngören bir tarım reformunun yapılmasını faydalı buluyoruz. Tarımsal araştırma ve yayım hizmetlerine ağırlık verilmelidir. Devletin köye ve tarıma hizmet veren kuruluşları aynı çatı altında toplanmalıdır. Tabiî şartlar ve afetler dolayısıyla çiftçinin uğradığı zararların telafi edilmesini zorunlu görüyoruz.